نور و رنگ یکی از شاخصه های ویژگی معماری سنتی ایران

شناخت ویژگیها و عناصر بارز و برجسته معماری ایرانی از غیرمادیترین مسائل معماری یعنی نور و رنگ در اندک صفحات این پژوهش نمیگنجد. رنگ و نور عناصری هستند که ازدیرباز نقش مهمی در معماری سنتی ایران ایفا کرده اند. این دو عنصر به هم پیوسته و در ارتباط با یکدیگر هستند و از عوامل تاثیرگذار بر ارزش فضایی می باشند که به عنوان غیرمادیترین عنصر محسوس طبیعت همواره در معماری سنتی ایرانی وجود داشته اند . در مواجهه با آثار معماری ایرانی مشاهده می کنیم که کلیه ی اجزای معماری، از جمله نور و رنگ، به گونه ای متفاوت از سایر سبکهای آثار معماری ، در طول تاریخ هنر جهان، ارائه شده است. با در نظر گرفتن نور به عنوان مولفه ی اصلی فضا این ترکیب جامع و کلی همراه با فضاهای مجاور شکل خاصی از سازمان یافتگی متمرکز شده را پدید می آورد که درآن سلسله مراتب الگوی کلیای به معنا می بخشد. درنظم ساختاری ، نور به عنوان هندسه موجود عرضه می شود و منافذ و روزنه ها را تحت اختیارخود در می آورد و نظم قاعده مندی را به فضا تحمیل میکند درحالیکه لایه های پیچیده تری از ادراک را پدید می آورد. حال ما در این پژوهش توصیفی پیمایش به بررسی این دو و تأثیرات آنها در معماری ایران می پردازیم.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی ، نور و رنگ ، فضا ، الگو ، هندسه