تحلیل ،اولویت بندی و اصلاح نقاط حادثه خیزترافیکی مطالعه موردی تقاطع خیابانهای شهید باهنر- کامرانیه

حوادث ناشی از رانندگی هر ساله جان تعداد بسیار زیادی از افراد جهان را می گیرد. از نظر تعداد متاسفانه ایران با بیش از 26/000 کشته در چند سال اخیر بالاترین رتبه را از نقطه نظر قربانیان سالانه حوادث رانندگی به خود اختصاص داده است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) در گزارش سال 2004 خود اعلام کرده است که در سال 1998 تصادفات ترافیکی، نهمین عامل جراحت و مرگ و میر انسانها بوده اند ولی با توجه باه رشد روز افزون تعداد وسایل نقلیه و افزایش سرعت با احداث راه های پیش بینی می شود تا سال 2020 تصادفات ترافیکی جاده ای به سومین عامل اصلی تبدیل می گردند ، چند سالی است که در کشورما توسط سازمانهای مربوط به تدریج در حال شناسایی و بررسی هستند. بر اساس تجربه دیگر کشورها ، رفع حادثه خیزی این نقاط که گاهی هزینه های مالی سنگینی را هم در پی دارد می تواند نجات بخش جان بسیاری از هموطنانمان گردد. بررسی و مطالعه نقاط حادثه خیز در ایران، به علت نبود یک برنامه ریزی مدون در شناسایی و اولویت بندی این نقاط و بانک اطلاعاتی مناسبی که شناسنامه نقاط حادثه خیز کشور در آن ثبت شده و پس از تأمین اعتبار و اجرای اقدامات اصلاحی داده های آن بهنگام شوند، در سطحی پایین و ناکافی قرار دارند. هدف از شناسایی نقاط حادثه خیز مشخص نمودن محل هایی است که تصادفات ترافیکی در آن ها به کراترخ می دهد تا بتوان با اقدامات اصلاحی از مشکلات آن ها کاست .در این مقاله با انجام مطالعه موردی تقاطع خیابانهای شهید باهنر, کامرانیه در شهر تهران و شناخت محدوده مطالعاتی از نظر کاربری های حاشیه ای و شبکه ترافیکی و ارزیابی نواقص و نقاط ضعف منجر به حادثه خیزی، اقدام به تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار synchro و اولویت بندی این نواقص نموده و در نهایت دو گزینه پیشنهادی برای اصلا این گره ی ترافیکی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

شبکه ترافیک ، نقاط حادثه خیز ، حرکات گردشی ، synchro