تحلیل مکانی زمانی متوسط روزهای یخبندان در شهر تهران

یخبندان؛ پدیده جوی که از منظر مخاطرات طبیعی،هر ساله می تواند خسارات زیادی را به بخش های مختلف محیط زندگی انسان وارد نماید، لذا شناخت شرایط پدیده یخبندان جهت کاهش خساراتضروری است. هدف از انجام این تحقیق بررسی توزیع زمانی و مکانی پدیده یخبندان در شهر تهران می باشد. بدین منظور دماهای صفر و زیر صفر، شش ایستگاه هواشناسی طی دوره آماری بیست سالهاستخراج و روند زمانی این پدیده مورد تحلیل قرار گرفت. پهنه بندی مکانی یخبندان در شهر تهران با بهره گیری از روش کریجینگ انجام شد و با توجه به نتایج بدست آمده از ایستگاههای مورد مطالعهطی دوره آماری مورد نظر، میانگین سالانه روزهای یخبندان تهران حدود 38 روز بوده است. دی ماه (ژانویه) بیشترین روزهای یخبندان و سردترین دماها را داشته است.به طورکلی در همه ایستگاههانوسان در تعداد روزهای یخبندان در سالهای مورد نظر مشهود می باشد. با توجه به نقشه های پهنه بندی، شرایط محیطی شهر نقش بسیارموثری در افزایش و کاهش یخبندان و نوسانات زمانی و مکانی آن داشته است.

کلیدواژه ها:

یخبندان ، پهنه بندی ، توزیع مکانی ، روند زمانی ، تهران