تحلیلی برنابرابریهای فضایی دسترسی به خدمات آتش نشانی و فوریت های پزشکی منطقه چهارشهرداری تبریز

بحث عدالت اجتماعی ازجمله مباحث اصلی و تاثیرگذار دربرنامه ریزی شهری است که همزمان با گسترش تضادها ونابرابریهای شهری باطرح دیدگاه های انسانی و معنوی ازدهه ی 1970 میلادی و باپیشگامی دیوید هاروی وارد مباحث جغرافیایی شهری شد نظریه عدالت اجتماعی به دنبال دستیابی به ارمان فرصتهای برابر دردسترسی گروه های مختلف جامعه شهری به خدمات شهری و ازبین بردن تضاد درتامین نیازهای زندگی درحوزه خدمات شهری است به دلیل تجمع گستردگی و تنوع بیشتر جمعیت ثروت امکانات و نیز تبلیغات درشهرهای بزرگ معمولا مشکلات و نارسایی های موجود دراین شهرها نمایان تر بوده و بیشتر جلب توجه می کند شهرتبریز نیز به نوبه خود دارای چنین نابرابریهای فضایی می باشد دراین مقاله منطقه چهارشهرداری تبریز و دسترسی به خدمات حیاتی اتش نشانی و فوریت های پزشکی ازمنظر فضایی مورد تحلیل قرارگرفته است باتوجه به عدم دسترسی به نقشه های مربوط به کاربریهای خدمات اتش نشانی و فوریت های پزشکی مکان دقیق این کاربریها با برداشت میدانی و به صورت لایه ای نقطه ای درGIS ذخیره شده است و به منظور تعیین شعاع عملکردی ایستگاه های اتش نشانی و فوریت های پزشکی ازروی تحلیل شبکه استفاده شده است برای این منظور پس ازتعیین مکان دقیق ایستگاه ها ی اتش نشانی و فوریت های پزشکی آکسAX شبکه معابر منطقه چهارشهرداری تبریز رسم شد و سپس درنرم افزار ARC/GISبااستفاده ازتحلیل شبکه Network Analays شعاع عملکرید ایستگاه های اتش نشانی و فوریت های پزشکی این منطقه مشخص شده است شعاع عملکردی خدمات فوریت های پزشکی نسبت به خدمات اتش نشانی ازتوزیع عادلانه تر و شعاع عملکردی مناسب تری برخوردار است

کلیدواژه ها:

عدالت فضایی ، توزیع عادلانه ، فوریت های پزشکی ، خدمات آتش نشانی ، منطقه چهارشهرداری تبریز