بررسی روندتغییرات کمی آب زیرزمینی دشت ساوه وتعیین آبدهی مطمئن دشت

منابع آب های زیرزمینی دربسیاری ازدشت ها درسال های اخیر، باعث افت سطح آب زیرزمینی گشته ومشکلات متعددی را به وجودآورده است. هدف ازانجام این تحقیق، بررسی تغییرات کمی آب زیرزمینی دشت ساوه وافت آن بااستفاده از روش زمین آماری کریجینگ وتعیین آبدهی مطمئین می باشد. دراین تحقیق دوپارامتر کمی، تراز وعمق آب زیرزمینی انتخاب شد و این تغییرات درطول دوره آماری 92- 87 به کمک چاه های انتخابی دردشت ساوه موردبررسی قرارگرفت. نتایج نشان دادکه برای بررسی نوسانات سطح آب زیرزمین درهمه سال های آماری روش کریجینگ مناسب می باشد، همچنین نوسانات آب زیرزمینی درسال 92 نسبت به 87 تغییرات متفاوتی راداشته است ودرسال 92 بیشترین میزان تخلیه رادار می باشیم که نتایج بررسی ها نشان دهنده برداشت بی رویه درمنطقه مطالعاتی است. نمودار میانگین ارتفاع مطلق آب زیرزمینی درطی 22سال به روش صفر رسم شد، هدف این روش رسیدن ترازارتفاع مطلق آب زیرزمینی به میانگین ترازارتفاع آب سفره 7/ 934 متراست که ازسال 1382 به بعد این مقدار کمتراز ترازآبدهی مطمئین است ونگران کننده می باشد.

کلیدواژه ها:

افت سطح آب زیرزمینی ، درون یابی ، روش صفر ، آبدهی مطمئین