بررسی رابطه بین سیاست تقسیم سود و رشد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

موضوع سیاست تقسیم سود از مهم ترین مباحث مطرح شده در مدیریت مالی می باشد که از دو جنبه بسیار مهم قابل بحث است: از یک نظر تقسیم سود، عاملی اثر گذار بر سرمایه گذاری های پیش روی شرکت ها است؛ هر قدر سود بیشتریتقسیم گردد، منابع داخلی شرکت به منظور اجرای پروژه های سرمایه گذاری کمتر خواهد شد و نیاز به منابع مالی خارج از شرکت)تامین مالی خارجی( بیشتر می شود که این عامل می تواند بر قیمت سهام شرکت ها در آینده تاثیر داشته باشد . ازطرف دیگر بسیاری از سهامداران شرکت خواهان تقسیم سود نقدی هستند. از این رو مدیران) با هدف حداکثر کردن ثروتسهامداران( همواره باید بین علایق مختلف سهامداران تعادلی برقرار نمایند.در این تحقیق با استفاده از اطلاعات 111 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1811 تا 1831 ، رابطه بین رشد تامین مالی خارجی وسیایت تقسیم سود مورد بررسی قرار گرفته است و تغییرات حاشیه سود و گردش دارایی و تامین مالی و رشد واندازه شرکت به عنوان متغیر های کنترلی مورد استفاده قرار گرفته است.برای آزمون فرضیات تحقیق از مدل رگرسیون خطیچند متغیره استفاده شد برای تعیین مدل مناسب جهت تجزیه و تحلیل داده های ترکیبی از آزمونهای مختلفی استفاده میشود. برای همین آزمون CHOW و و LM برای انتخاب شیوه مناسب آزمون فرضیه انجام شده است. یافته های تحقیق به طور خلاصه موید آن است که بین رشد تامین مالی خارجی و میزان سود تقسیمی مازاد بر حداقل قانونی آن توسط شرکت رابطه معنی داری برقرار نیست

کلیدواژه ها:

سیاست تقسیم سود ، تامین مالی خارجی ، هزینه نمایندگی ، فرصت های رشد