نسبت الهیات فیزیکی به الهیات اخلاقی در اندیشه کانت

هرچند کانت درنقد عقل محض مغالطات برخاسته ازالهیات نظری را خاطرنشان ساخته است ولی ازاین میان برهان فیزیکی خداشناسی غایت شناختی را ارزشمند دانسته است وی درنقد عقل عملی صورت صحیح خداشناسی را درقالب الهیات اخلاقی عرضه نموده و برخی ازمبانی نظری آن را درنقد قوه حکم تبیین کردها ست دراثرخیر با تقریری جدید ازبرهان فیزیکی - غایت شناختی به مدد قوه حکم تاملی تصویری فی نفسه نومنال ازجهان به مثابه غایت مند عرضه گردیده و خداوند به عنوان طراح ذیشعور این جهان معرفی شده است کانت این تصویر و الهیات برخاسته ازآن را لازمه الهیات اخلاقی دانسته و آن را به ویژه درهماهنگ نمودن فضیلت و سعادت به عنوان مولفه های خیراعلا ت همچون تمهیدی براین الهیات درنظر گرفته است ازسوی دیگر الهیات اخلاقی نیز ایده های عقلی طرح شده درالهیات فیزیکی - غایت شناختی را عینیت بخشیده و به تثبیت آنها کمک می کند این نوشتار درصدد است ضمن تشریح این دوالهیات دراندیشه کانت نسبت متقابل آنها را بیان نماید

کلیدواژه ها:

الهیات فیزیکی - غایت شناختی ، الهیات اخلاقی ، سعادت ، فضیلت ، خیراعلا