ارزیابی انتقادی از انسان شناسی پراگماتیکی کانت

کانت علاوه بر آثار نظری معروف خود راجع به توانایی شناختی، اصول اخلاقی و قوه حکم انسان، از منظر تاریخی و پراگماتیکی نیز به مطالعه و تحقیق درباره انسان پرداخته است . انسان شناسی کانت، که او آن را پراگماتیک می نامد، مشتمل بر آراء و تعالیم و توصیه هایخاصی است که این نوشتار در صدد معرفی و ارزیابی برخی از آن تعالیم است. در این جستار خواهیم دید که کانت تحقیق در مورد انسان را توام با مشکلات خاصی می داند، و لذا بر عنصرگفتگو تاکید می کند و از این رهگذر به تقویت رویکرد جهان وطنی انسان شناسی خود می پردازد. پرسش هایی از این قبیل که: آیا انسان ذاتاً خیر و خوب است یا شر و بد؟ و این کهانسان را چه کسی باید تعلیم دهد؟ از جمله مسائلی هستند که در این تحقیق به توضیح و تشریح نظر کانت درباره آنها پرداخته می شود. در آخر مقاله آراء و تعالیم انسان شناختی کانت مورد ارزیابی قرار گرفته و نظر انتقادی را قم در مورد آن تعالیم و مبنای فلسفی آنها ارائه م یگردد

کلیدواژه ها:

پراگماتیک ، انسان شناسی ، جهان وطنی گرایی ، منش و سرشت