جایگاه تفکر خلاق درآموزش مهندسی ایران

تعاریف مختلفی برای خلاقیت ارائه شده است ولی نظر غالب خلاقیت را تولید چیزی می داند که هم بدیع و هم باارزش باشد و این در واقع هدف اصلی مهندسان در طراحی یا همان اوج فعالیتهای مهندسی است پژوهشها نشان داده است که خلاقیت به مواردی چون سن، معلومات و هوش فرد بستگی زیادی ندارد و همه می توانند خلاق باشند، به شرط آنکه شرایط موجود باشد و افراد نیز به این امر باور داشته باشند، بدیهی است که در مسیر یک فرآیند خلاق موانعی نیز ممکن است وجود داشته باشد تاکید آموزش سنتی بیش از همه بر توسعه تفکر همگرا یا نقاد در فراگیران است در اثر تحولی که در روشهای یاددهی یادگیری در چند دهه اخیر صورت گرفته، توسعه تفکر واگرا یا خلاق در فراگیران به تدریج اهمیت بیشتری یافته است بررسیها نشان می دهد که در آموزش مهندسی ایران بیشتر بر تفکر نقاد تاکید می شود و توسعه تفکر خلاق در دانشجویان اهمیت کمتری دارد این در حالی است که تفکر خلاق نقش انکار ناپذیری در طراحی مهندسی،که اوج فعالیتهای مهندسان است دارد دراین مقاله ضمن مرور برداشتهای مختلفی که از خلاقیت فردی و گروهی وجود دارد، با در نظر گرفتن تجربه های نوین جهانی در زمینه فرایند یاددهی – یادگیری، پیشنهادهایی برای توجه بیشتر به تفکر خلاق در آموزش مهندسی ایران و همچنین روشهایی برای برانگیختن خلاقیت در دانشجویان مهندسی کشور ارائه شده است