راهکارهای مدیریت تولید و فرآیند در افزایش بهره وری با بررسی نقش مدیریت دانش و زمان

محیط کسب و کار کنونی، محیط تغییر و دگرگونیهای سریع است. این تغییرات باعث شده است که صاحبنظران در دهه های اخیر، بحثهای گسترده ای را در زمینه ضرورت توجه به عوامل محیطی در مطالعه سازمانها مطرح کنند. منظور از عوامل محیطی مجموعه ایاز ویژگیهای قابل اندازه گیری محیطی است که به طور مستقیم یا غیر مستقیم توسط سازمان ادراک می شوند و بر عملیات آن موثرهستند. صرفنظر از تعاریف مختلف از محیط یا عوامل محیطی، مطالعه تاثیر تغییرات محیطی بر جنبه های مختلف سازمان از جمله ساختار سازمان ، مدیریت دانش ، زمان ، سطح سواد و... از اهمیت فوق العادهای برخوردار است. سازمانها به مرور زمان و در اثر تجربه دریافته اند که رویکرد وظیفه ای در کسب و کار، انعطاف و پویایی را از بین می برد. سازمانهای وظیفه مدار به سختی می توانند دربرابر تغییرات محیطی از خود انعطاف نشان داده و با محیط سازگار شوند. رویکردی که در مقابل رویکرد وظیفه ای به سازمانها پیشنهاد می شود رویکرد فرایندی است.فرایند را می توان یک زنجیره ارزش دانست که هر مرحله )هر دانه زنجیر( ارزشی به مرحله قبل می افزاید. بنابراین، فرایندهای کسبو کار عبارتند از فعالیتهای اساسی در سازمان که محدود به مرزهای وظیفه ای نیستند و منابع انسانی، مهارتهای مدیریتی و فناوری رابه منظور تمرکز سازمان بر استراتژی ایجاد ارزش برای ذینفعان و بخصوص مشتریان به هم مرتبط می کنند. مدیریت دانش و تمرکز بر زمان در مدیریت تولید سئله اصلی پژوهش ما می باشد و به تفصیل به نقش اثرگذار هر یک در افزایش بهره وری و پیشبرد اهداف سازمان پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، تولید ، دانش ، زمان ، ساختار