طراحی ایستگاه تعاملی کلاسی دانش آموزان پایه پنجم و ششم در مدارس هوشمند

طرح مدارس هوشمند با هدف تحول در رویکرد آموزشی غالب، الگوی مدارس ایران قرار گرفت. درحالیکه تحقق این تحول بنیادی تنها با تغییر در سامانههای گوناگون امکانپذیر است. فضای فیزیکی یکی از شاخصههای موثر در یادگیری است. بنابراین تغییر در مبلمان آموزشی موجود درفضا، می تواند یکی از نتایج تغییر در رویکرد آموزشی باشد. این پژوهش با هدف بازیابی نقاط عدم تطابق مبلمان مدارس سنتی با اهداف مدارس هوشمند و دستیابی به فاکتورهایی برای طراحی مبلمانیمتناسب با رویکرد آموزش تعاملی انجام گرفت و به این نتیجه رسید که میتوان مبلمان کلاس را به گونهای طراحی کرد که به جایگزینیرویکرد دانشآموزمحور به جای معلممحور منجر شود. روش تحقیق توصیفی پیمایشی بود و ضمن بهرهگیری از روش کتابخانهای، با رفتارنگاری دانش آموزان در محل کلاسهای مدارس هوشمند و پرسش سوالاتی از معلمان این مدارس، نقایص و خلاءهای موجود بازیابی شدند. در بخش مطالعات میدانی پروژه، روش نمونهگیری خوشهای و حجم نمونه 222 نفر برآورد شد.یافتههای این پژوهش نشان داد انعطافناپذیری و عدم امکان تغییر چیدمان در مبلمان کلاسی موجود، به عنوان مانع اصلی در شکلگیری محیط آموزشی تعاملی نقش بازی میکند.

کلیدواژه ها:

مدرسه هوشمند ، روش تدریس تعاملی_فعال ، مبلمان مدرسه ، دانش آموزان پایه پنجم و ششم