اثر کودهای بیولوژیک نیتروژن وکلات روی بر عملکرد و اجزایعملکرد دانه لوبیای چیتی

به منظور بررسی اثر کودهای بیولوژیک نیتروژن وکلات روی به روی خصوصیات فیزیولوژیکی ومورفولوژیکی لوبیای چیتی لاین شماره 3 آزمایشی در بهار سال 1393 در مزرعه ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان بروجرد انجام گرفت. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در 3 تکرار اجرا شد. .این آزمایش دارای دو فاکتور کود بیولوژیک نیتروژنه در 4 سطح و کلات روی در 4 سطح می باشد,که تیمار های مورد آزمایش عبارتند از: 1 کود بیولوژیک نیتروژنه : - N1 : نیتروکارا N2 :نیتروکسین N3 :نیتروپلاس N4 : شاهد و کود کلات روی : Z1: 25 /. مقدار توصیه شده Z2 : 50 /. مقدار توصیه شده Z3 : 75 /. مقدار توصیه شده Z4 : شاهد بودند.نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه در تیمار کود بیولوژیک نیتروژنه نیتروکسین با 5 / 1981 کیلو گرم در هکتار و کمترین عملکرد دانه مربوط به شاهد با 2 / 1475 کیلو گرم در هکتار بدست آمد. همچنین بیشترین عملکرد دانه در تیمار محلول پاشیکلات روی 75 درصد مقدار توصیه شده با 4 / 1987 کیلو گرم در هکتار وکمترین عملکرد دانه مربوط به عدم مصرف کلات روی با 07 / 1550 کیلو گرم در هکتار بدست آمد. بهطور کلی می توان نتیجه گرفت که استفاده از کود های بیولوژیک نیتروژنه به همراه محلول پاشی کلات روی با بهبودخصوصیات رویشی تأثیر بیشتری بر خصوصیات کیفی گیاه لوبیا چیتی داشت، بنابراین بهره گیری از کود بیولوژیک نیتروژنه میتواند در راستایکشاورزی پایدار قدم بر دارد که این یک نتیجه مطلوب است.

کلیدواژه ها:

لوبیا چیتی ، محلول پاشی روی ، کود بیولوژیکنیتروژنه ، عملکرد دانه