بررسی تأثیر تراکم بوته بر خصوصیات مرفولوژیکی و عملکرد ژنوتیپ های دیر رس سویا

به منظور مطالعه و بررسی واکنش لاین های جدید بدست آمده از نسل های در حال تفکیک نسبت به تغییرات تراکم بوته سویا در شرایط آب و هوایی شمال خوزستان ، این تحقیق در مرکز تحقیقات صفی آباد دزفول انجام شد. تعداد چهار ژنوتیپ سویا شامل : 90064اG1: SG4- 4 G3: SG10 -90064، G2:MIGMAT وسالند :،G4شاهد آزمایش). در چهارسطح تراکم مختلف 20D4: 65 ، D3:50 ، D2: 35 ، D1بوته در متر مربع ، بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در تابستان 1392 اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که عملکرد دانه در تیمار ژنوتیپ ، تراکم بوته ، و بر همکنش ژنوتیپ و تراکم بوته در سطح احتمال خطای یک درصد معنی دار بود. مقایسه میانگین داده های آماری نشان داد که بیشترین عملکرد دانه از برهمکنش ژنوتیپ 3G با 4117 کلیوگرم در هکتار و تراکم بوته D 3 با 3649 کیلوگرم در هکتار بود. بنابراین نتایج نشان داد که ژنوتیپ 3G (SG10 -90064) در تراکم 50 بوته در متر مربع با 4733 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را به خود اختصاص داد.

کلیدواژه ها:

سویا ، ژنوتیپ ، تراکم بوته