مقایسه جیره های غذایی تجاری بیضا و گلدکوین بر روی فاکتورهای رشد میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)

هدف عمده در پرورش میگو وجود پروتئین ها ومواد معدنی مناسب در گوشت میگو و کوتاه بودن زمان تکثیر و پرورش، تقاضای روز افزون جهانی برای مصرف موادپروتئینی و ارز آور بودن فروش میگوی بالغ می باشد. نیازهای غذایی میگو که وجود آنها در ترکیب یک غذای کامل ضروری است عبارتنداز: پروتئین ها، چربی ها، کربوهیدرات ها، ویتامین ها ومواد معدنی که سبب رشد مطلوب میگو در زمانی تعیین شده می باشد. میزان مورد نیاز در جیره غذایی میگو در سنین مختلف با توجه به اندازه و گونه های مختلف متفاوت است و این مقدارمعمولا بین 35-45 درصد متغیر است. انواع غذاهای تجاری دارای ترکیبات مختلف نسبت به هم هستند و اینکه کدام جیره بیضا یک جیره کاملا وارداتی است و استفاده از ان منجر به خارج شدن از زیادی از کشور می شود. نتایج نشان داد که میگوهای تغذیه شده با جیره کلد گوین در هفته ششم تغذیه با متوسط میانگین طول 0/41±6/63 سانتی متر و وزن 0/21±1/86 گرم درمقایسه با جیره بیضا متوسط میانگین طول 0/58± 5/99 سانتی متر و وزن 0/28± 1/32 گرم در طول و وزن دارای اختلاف معنی دار بودند(p<0/05) نتایج در هفته دوازده با متوسط میانگین طول 0/2±10/83 سانتی متر و وزن 1/5±8/01 گرم در مقایسه با جیره بیضا متوسط میانگین طول 0/48±10/77 سانتی متر و وزن 0/85±8/57 گرم در طول و وزن فاقد اختلاف معنی دار بودند(P>0/05) در نهایت جیره بیضا دارای ارزش مساوی درمقایسه با جیره های تجاری خارجی می باشد.

کلیدواژه ها:

میگوی وانامی ، جیره غذایی ، فاکتورهای رشد