پایدار نمودن سازه های قدیمی با مقاوم سازی های نوین

مقاوم سازی سازه های بتن مسلح با استفاده از فولاد معمولی در مقایسه با سایر روش های مقاوم سازی به دلیل حصول مقاومت بالاتر در ازای زحمت کمتر و همچنین بدون تغییر باقی ماندن ابعاد و شکل سازه پس از مقاوم سازی، به عنوان روشی متداول در سرتاسر جهان پذیرفته شده است. تحقیقات انجام شده نشان می دهند که ((تسلیح با اتصال خارجی (EBR)، یعنی چسباندن ورقه های فولادی بر سطح خارجی سازه ها، به علت جداشدگی بیش از موعد، امکان استفاده از تمامی مقاومت کششی ورقه را فراهم نمی کند. برای غلبه بر این ضعف تلاش های گوناگونی صورت گرفته است که یکی از کر آمدترین آنها استفاده از مصالح به روش (نصب در نزدیک سطح (NSM)، می باشد که بر اساس ایده ی کار گذاشتن مصالح در شیارهای تعبیه شده در سطح سازه ها شکل گرفته است. در این مقاله سعی می شود تا با معرفی کامل روش NSM به عنوان روشی کارآمد در مقاوم سازی سازه های بتنی، مزیت های این روش را برشمرد و تحقیقات انجام شده در زمینه نوین بودن این نوع مقاوم سازی مورد اشاره قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

بتن مسلح ، روش NSM ، روش EBR ، مقاوم سازی