بررسی اثر تراکم بوته و فاصله ردیف کشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و همبستگی بین صفات در ماش سبز ژنوتیپ VC1973A

در ایران، آمار نشان می دهد که ماش بیشترین سطح زیر کشت آبی را در استان لرستان و بیشترین سطح زیر کشت دیم را در استان مازندران دارد(عابدی، 1372) در استان گلستان، با توسعه سیستم های کشاورزی حفاظتی در چند سال اخیر، سطح زیرکشت ماش در حال افزایش بوده و به حدود 2 تا3 هزار هکتار می رسد. آزمایش در قالب طرح پایه بلوک های تصادفی و به صورت فاکتوریل در چهار تکرار اجرا گردید. فاکتوراول شامل چهار فاصله ردیف 40،30،20 و 50 سانتی متر و فاکتور دوم شامل چهار تراکم 30،20،10 و 40 بوته درمتر مربع در نظر گرفته شدند. در تمامی کرت ها تعداد خطوط کاشت 5 خط ثابت بود که خطوط 1 و 5 جهت حاشیه، خط 2 جهت اندازه گیری صفات طی فصل رشد و خطوط 3و4 جهت برداشت نهائی در نظر گرفته شدند. طول خط کاشت 4 متر بود. در طول مراحل رشد ونمو یادداشت برداری مراحل فتولوژیکی شامل تاریخ کاشت، تعداد روز تا 50 درصد سبز شدن، تعداد روز تا 50 درصد گلدهی، تعداد روز تا 50 درصد غلاف بندی و تعداد روز تا برداشت ثبت شد. تجزیه واریانس داده های آزمایش با استفاده از نرم افزار SAS و مقایسه میانگین ها به روش آزمون دانکن در سطح 5 درصد انجام گرفت. نمودارهای مربوط به کمک نرم افزارExcel ترسیم شد. بین تیمار های مختلف تراکم از نظر وزن هزار دانه تفاوت معنی داری مشاهده شد. تعداد غلاف در واحد سطح به طور معنی داری تحت تاثیر تراکم بوته قرار گرفت.

کلیدواژه های بررسی اثر تراکم بوته و فاصله ردیف کشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و همبستگی بین صفات در ماش سبز ژنوتیپ VC1973A:

ماش ، فواصل کشت ، ژنوتیپ VC1973A