نگاهی به ساختار اجتماعی ایلات تالش

زندگی بر اساس شغل دامداری باعث کوچ نشینی تالشان از دوران باستان تا امروز شده است. یکی از مهم ترین دلایل کوچ نشینی تالشان در امان ماندن از هوای گرم جلگه در تابستان و دسترسی به علفزارهای مراتع بالادست کوه های تالش می باشد. کوچ از نقاط گرمسیر به سردسیر و بالعکس هنوز نیز در مناطق تالش وجود دارد، ولی روز به روز این نوع زندگی اجتماعی کمرنگ تر می شود؛ زیرا تالشان به مروز زمان از ایلات کوچ نشین به نیمه کوچ نشین تبدیل شده اند و در آینده ای نه چندان دور به یکجانشین تبدیل خواهند شد. دلیل این موضوع تغییر شیوه ی معیشت، ضعف و زوال گله داری سنتی و اشتغال به فعالیت های زراعی و امور دیگر می باشد. در بین ایل ها ساختار اجتماعی و نظام قشربندی، نقش مهمی را بازی می کند؛ زیرا وجود این ساختار باعث نظم بین عشایر می شود و هر تیره و طایفه ای برای تعلیف دام های خود از مرتع و علفچر مخصوص به خود استفاده می کند و حق تخطی از حدود خود را ندارد. در حال حاضر ساختار اجتماعی ایلی - عشایری به مانند سابق وجود ندارد اما مراتع و علفچر تیره ها و طایفه ها به مانند سابق از همدیگر متمایز می باشد. در این مقال بیشتر به ساختار اجتماعی ایلات و نام ایل، تیره ها و طوایف مختلف تالش از آستارا تا فومنات می پردازیم.

کلیدواژه های نگاهی به ساختار اجتماعی ایلات تالش:

ساختار اجتماعی ، ایلات تالش ، گستره ی تالشان ، ایل ، تیره ها و طوایف