نقش ضمایم فسیلی در بازسازی شرایط محیطی نهشته های پرمین منطقه گدوک (البرز مرکزی)

سنگ های پرمین در منطقه گدوک (البرز مرکزی) عمدتا از رخساره های کربناته غنی از فسیل تشکیل شده اند. در این مقاله از ضمایم فسیلی رخساره ها جهت بازسازی محیط رسوب گذاری استفاده شده است. فراوانی و نحوه توزیع فرامینیفرها و جلبک های آهکی، پارامتر مفیدی جهت درک شرایط محیطی و نوسانات نسبی سطح آب دریا تشخیص داده شده است، فرامینیفرهای واحد پوسته شفاف، در محیط های درذیای باز و فرامینیفرهای دارای دیواره تیره، در محیط های لاگونی فراوانی بوده اند. جلبک های سبز غالبا در رخساره های رمپ درونی و جلبک های قرمز در زخساره های رمپ میانی گسترش داشته اند. بیشترین فراوانی و تنوع جلبک های سبز بر زمان های بالا بودن نسبی سطح آب دریا منطبق بوده است. فراوانی فرامینیفرهای واجد پوسته شفاف، در سطوح حداکثر غرقابی (mfs) به حداکثر رسیده است. ایکنوفسیل زوفیکوس منحصرا در آهکهای تیره رنگ لاگونی متعلق به سیستم تراکت تراز بالا (HST) توسعه یافته است. سیلیسی شدن طبقات کربناته (در مرزهای سکانسی) تنها در بخشهایی رخ داده که واجد این ایکنوفسیل بوده اند. مطالعات مذکور نشان می دهد که نهشته های پرمین گدوک در یک رمپ کربناته گرمسیری با شرایط شوری نرمال راسب شده اند. این رمپ کربناته، در زمان گسترش، در عرض های جغرافیایی پایین و موقعیت اقلیمی گرم و مرطوب قرار داشته است.