مقایسه افق کربنوئید دار کربنیفر (نامورین) برش های شتری (شرق ایران) و آباده

برش حوض دوراه در ناحیه طبس و برش بناریزه در شمال شرقی آباده برش های مورد مطالعه شده در این تحقیق میب باشند. در این تحقیق بقایای بدست آمده عبارتند از: هلوتورین ها (خیار دریایی)، کنودونت ها، فرامینیفرها، هلوتورین ها و فرامینیفرها. نمونه های مطالعه شده از این دو برش با روش اسید شوئی و عکس برداری شده توسط روش SEM مورد مطالعه و عکس برداری قرار گرفته اند. ماکروفسیل ها و میکرو فسیل های (جنس و گونه های) بدست آمده عبارتند از: هلوتورین ها:Achistrum nicholsoni, Eocaudina guschicki, Eeocaudina scotia و protocaudina cf kansasensis و فرامینیفرها: Tolypommia spp., Hyperammina sappingtonsis (Gutsschich, 1962)، هلوتورین ها و فرامینیفرهای هر دو برش به همراه کنودونت های شاخص نامورین از قبیل:Locheria commutat, Rhachistognathus muricatus, Didinognathodus noduliferous noduliferous, Idiognathodus sinuatus. همراه بودن این کنودونت ها با هلوتورین ها و فرامینیفرها در این دو برش دلیل بر حضو زون کنودونتی Late bilineatus می باشد. با توجه به حضور لایه کلیدی حاوی بقایای کرینوئیدها، براکیویودها، مرجان ها، اسفنج ها بقایای ماهی ها و بریوزواها در هر منطقه طبس و آباده علاوه بر یکسان بودن رنگ این لایه ها (کرمی تا قهوه ای متمایل به زرد) خود حاکی از شرایط دیرینه یکسان این دو منطقه می باشد، استفاده از شبکه سنی جدید بدست آمده از این افق که برای بار معرفی می گردد می تواند در ایجاد ساختار جدید مقایسه ای در ایران و جهان استفاده گردد.