طراحی روشنایی معابر با رویکرد زیبایی شناسی تعاملی

انقلاب دیجیتال امروزه به طرز چشمگیری جهان اطراف ما را تغییر داده است. محصولات امروزی دارای دو بعد سخت افزاری و نرم افزاری هستند و در هردو بعد به صورت همسو توسعه یافته اند. طراحی روشنایی نیز تحت تأثیر این تغییرات قرار گرفته است و با پیشرفت فن ‏آوری، منابع روشنایی و کنترل آن‎‏‏ها‏ نیز روزبه‏روز پیچیده‏تر می‏شود به طوری که سیستم‏‏ها‏ی امروزی دیگر جوابگوی این نیاز‏ها‏ نیست. مناسب‏ترین روش برای ارتباط انسان و ماشین، تعامل است. برای دستیابی به این نوع ارتباط، به فرم ‏هایی از تعامل نیازمندیم تا این تعامل در هر دو طرف به صورت نیمه خودآگاه و بدون تلاش و بدون نیاز به مهارت و آموزش صورت گیرد. زیبایی همواره به عنوان جزء ثابت فرم دهی محصولات شناخته شده است. از دیدگاه طراحی سنتی زیبایی تنها در ظاهر شیء مطرح بوده است اما امروزه در طراحی تعامل نیز مطرح می‏شود. بسیاری از محصولات الکترونیکی موجود از این جنبه بی بهره هستند اگرچه از دیدگاه زیبایی شناسی سنتی خوشایند باشند. از دیدگاه سنتی، فقط کیفیت لمسی مواد و شیوه‏هایی ‏که احساس تعامل را با محصول تحت تأثیر قرار دهند به عنوان عوامل مؤثر در زیبایی تعامل در نظر گرفته می‏شود اما عوامل بیشتری در این امر دخیل هستند. عواملی مانند الگوی تعامل، غنای کنش محرک و آزادی تعامل. هدف از این مطالعه طراحی روشنایی برای معابر سرپوشیده در محیط‏ها‏ی تجاری و اداری با هدف جذب کاربران بیشتر است. در این مطالعه با بررسی ابعاد و قواعد طراحی تعاملی سعی شده است تا اصول و معیارهای مورد نیاز برای طراحی روشنایی به دست آید. سپس با بررسی نظریه‏ها‏ی مطرح شده در زمینه زیبایی شناسی تعاملی و شناسایی عوامل موثر بر زیبایی تعامل طراحی رابط کاربری برای محصول انجام می‏گیرد. نتایج این مطالعه در طراحی و ساخت یک سیستم روشنایی هوشمند که از روش تعامل طبیعی بهره می‏برد استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی تعاملی ، نورپردازی معابر ، نورپردازی تعاملی