باز تعریف طرح جامع نورپردازی شهری

با وجودی که روزگار طرح های جامع شهری سال هاست به سر آمده است، اما چند سالی است که طرح جامع نورپردازی مورد توجه قرار گرفته است و برای شهرهای مختلف جهان چنین طرح هایی ارائه و اجرا می شود. علت نه تنها تغییر فناوری روشنایی و نورپردازی در شهرهاست، بلکه پیامدهای نبود نگاهی جامع و کل نگر به موضوع نور در شهرها را نیز می توان انگیزه ای برای روی آوردن به چنین طرح هایی دانست. بحث هایی چون امنیت شبانه شهر، آلودگی نوری، موضوع زیبایی شناسی شبانه شهر و نیز صرفه جویی در مصرف انرژی، از این جمله اند. این مقاله به تعریف نور پردازی شهری، فرایند تدوین طرح جامع نورپردازی و ویژگی های آن می پردازد. هدف اصلی طرح جامع نورپردازی ایجاد معیارهای عملکردی و زیباشناسی به منظور بهبود کیفیت و بهره وری از روشنایی شهری است. طرح جامع نورپردازی یک ابزار مناسب برای توسعه شهری است. نورپردازی شهری، با سازماندهی و تقویت فعالیت های شهری، به منظور ارتقاء شهرها و فضاهای شهری و افزایش کیفیت زندگی ساکنان آن، در واقع می تواند به ساخت شهرهای پایدار کمک کند. نتایج پژوهش نشان می دهد علیرغم شباهت کلی روند تهیه طرح جامع نورپردازی در شهرها و کشورهای مختلف، با مطالعه تجارب جهانی، دیده شده که طراحی نور در هر شهری به ویژگی های خاص آن شهر نیز به شدت وابسته است و نمی توان نسخه از پیش تعیین شده ای برای طراحی جامع نورپردازی شهری ارائه داد. طرح هر شهری باید با ویژگی های تاریخی، طبیعی، کالبدی و سیلوئت شهر همخوانی داشته باشد. بدیهی است که به دلیل تفاوت های شهرها، در هر شهری بر یکی از ویژگی های مزبور تأکید می شود و در نهایت طرح های جامع نوری شهرها به لحاظ عناصر برجسته هرکدام متفاوت خواهد بود. بنابراین روشن است که طراحی نور در هر مکان می بایست با توجه به شرایط ویژه و شاخص های هر مکان صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

روشنایی ، شهر ، طرح جامع نورپردازی ، نورپردازی