اثر مدیریت های مختلف چرا بر فشردگی خاک سطحی و تغییرات رطوبت خاک در ابتدا و انتهای فصل چرا در ایستگاه تحقیقات مرتع سمیرم (ایستگاه حناء)

این مقاله به مقایسه و بررسی روند تغییرات فشردگی خاک و تغییرات رطوبت خاک در سه روش مدیریت جرا شامل: چرای مفرط، چرای کنترل شده و بدون چرا (قرق) در ابتدا و انتهای فصل چرا در ایستگاه تحقیقات مرتع حناء سمیرم، واقع در 40 کیلومتری جنوب شرق سمیرم با بارندگی سالانه 320 میلیمتر پرداخته می شود. بافت و شرایط خاک در هر سه تیمار یکسان و تیمارها شامل سه روش مدیریت جرای ذکر شده بوده است. وزن مخصوص ظاهری خاک در دو عمق 0 تا 6 و 6 تا 12 سانتیمتری از سطحخاک اندازه گیری شده و برای تعیین میزان رطوبت خاک از روش وزنی استفاده شد. زمان ورود دام به مرتع و زمان خروج دام از مرتع به عنوان تیمارهای زمان برای مقایسه ی اثرات مدیریت های مختلف چرا درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد که در زمان ورود دام به مرتع در تیمارهای مختلف، وزن مخصوص ظاهری خاک در هر دو عمق نسبت به زمان خروج دام از مرتع کمتر است و عمق سطحی خاک از فشردگی کمتری نسبت به عمق 6 تا 12 سانتیمتری برخوردار است. عامل یخبندان در فصل زمستان در این مناطق کمک مؤثری به کاهش فشردگی خاک در این زمان نموده است. نتایج به دست آمده از میزان رطوبت خاک در 3 روش مدیریت چرا نشان می دهد که در زمان شروع آزمایش در هر سه تیمار مدیریت چرا رطوبت خاک در هر دو عمق تقریباً یکسان بوده است. لیکن با گذشت زمان از مقدار آن کاسته شده و تفاوت معنی داری را نسبت به یکدیگر نشان می دهند. تغییرات رطوبت خاک بعنوان شاخص مهم در لگد کوبی خاک در وضعیت چرای کنترل شده و بدون چرا (قرق) از هماهنگی بیشتری نسبت به شرایط چرای مفرط برخوردار است.

کلیدواژه ها:

مدیریت های مختلف چرا (کنترل شده ، مفرط ، بدون چرا) ، وزن مخصوص ظاهری خاک ، رطوبت خاک ، سمیرم ، بهار و پاییز