نقش نخبگان در اقتصاد دانایی محور

اقتصاد دانایی محور یکی از مباحثی است که در دنیای حاضر به عنوان اهرمی برای پیشرفت یک کشور لحاظ شده است . در دنیای امروز، اقتصاد دانایی محور شامل مدیریت، صنعت و تولید دانایی محور است که همه منجر به اقتصاد دانایی محور می شود . با توجه به اینکه در جامعة امروزی تولید دانش سیر صعودی دارد لذا بایدکنترل و هدفمند شده و این دانش را به سمت تولید و اقتصاد مطلوب هدایت کنیم،که این مدیریت مبتنی بر دانایی را می طلبد و نقش نخبگان در این جایگاه بیش ازهر زمان دیگری عیان می گردد . به عبارت دیگر اقتصاد مطلوب محصول مدیریت مبتنی بر دانایی بوده و در این راستا توانایی وقابلیت کیفی مهارت مدیران به عنوان نقش کلیدی و استراتژیک مورد نظر قرار می گیرد . در این مقاله با توجه به تعریف نخبه در اساسنامه بنیاد ملی نخبگان به نقش آنها در اقتصاد دانایی محور پرداخته و بر لزوم استفاده از نخبگان در سازمان های یادگیرنده - برای تحقق برنامه چهارم توسعه و نیز سند چشم انداز کشور به خصوص در زمینه اقتصادی - تاکید نموده و تعاریفی از دانایی، اقتصاد دانایی محور، سازمان های یاد گیرنده، نخبه در اساسنامه بنیاد ملی نخبگان بیان شده و نیز انواع تقسیم بندی نخبگان از لحاظ تئوریک و علل مهاجرت آنها از دیدگاه اقتصادی ارائه شده است . در ادامه ویژگی های محورهای عمده در برنامه چهارم توسعه در زمینه دانایی و اقتصاد دانایی محور و نقش نخبگان در آن بیان گردیده و با مطالعه موردی بر روی استراتژی موسسات NSF ، RAND به اختصار نکاتی را در به کارگیری نخبگان مشاور ارائه می نماید . در پایان به عنصر کلیدی استفاده از نخبگان به عنوان ماهرترین و قابل اعتمادترین مشاوران برای ارتقای کیفیت و بهره وری سازمان تاکید نموده و پیشنهاد می گردد تا با تدوین، تبیین دانشنامه نخبگان در عرصة دانشگاه و صنعت که مبتنی بر اقتصاد دانایی محور می باشد مدیرانی مجرب وکارمندانی کارآزموده برخوردار از دانش و فناوری های نوین تربیت و شناسایی شوند تا کشور ایران را در سال 1404 به عنوان قطب اول علمی – اقتصادی همانند آنچه که در سند چشم انداز تبیین شده معرفی نمایند .