طراحی مدلی برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مفهوم ارزش در معرض ریسک

در تحقیق حاضر، به منظور مدیریت ریسک سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران، از روش ارزش در معرض ریسک پارامتریک استفاده نموده ایم . مدل مورد نظر تا اندازه زیادی بر اساس متدلوژی ارایه شده توسط ریسک متریک طراحی شده است . روش کار بدین صورت است که بازده لگاریتمی شاخص بازده نقدی و قیمت بورس تهران از ابتدای سال 1378 تا پایان شهریور ماه 1384 به صورت روزانه محاسبه شده است . مشاهدات تاریخی بازده در فاصله سال های 1378 تا 1380 به عنوان مشاهدات تاریخی پایه مورد استفاده قرار گرفته و پیش بینی نوسانات بازده و ارزش در معرض ریسک برای دوره زمانی ابتدای سال 1381 تا پایان شهریور 1384 به صورت روزانه انجام پذیرفته است . برای پیش بینی نوسانات بازده از دو روش میلنگین موزون متحرک نمایی و میانگین متحرک ساده استفاده شده است . مقدار ارزش در معرض ریسک برای سه سطح اطمینان %95 ، %97,5 و %99 محاسبه شده است . برای بررسی کفایت دقت مدل طراحی شده، آزمون نسبت شکست های کوپیک را بکار برده ایم . نتایج حاصل نشان می دهد مدل طراحی شده با استفاده از هر دو روش میانگین متحرک ساده و میانگین متحرک نمایی در سطح اطمینان %95 قابل اتکا بوده و در سطوح اطمینان بالاتر %97,5) و %)99 مناسب نمی باشد . نهایتا پس از لحاظ کردن شاخص " جذر میانگین مجذور خطا " به عنوان شاخص خطای پیش بینی ها، روش میانگین موزون متحرک نمایی به عنوان مدل نهایی پیش بینی و مدیریت ریسک سرمایه گذاری در بورس تهران معرفی می گردد . مدل اخیر در سطح اطمینان %95 معتبر بوده و با انتخاب ضریب هموارسازی λ =0/9047 بهینه است . در عین حال توجه داریم که روش میانگین متحرک ساده، خصوصاً برای افق های ارزیابی طولانی، به نتایج با ثبات تر ( نه لزوما دقیق تر ) منجر می شود که می تواند به عنوان یک مدل تکمیلی در کنار روش میانگین موزون متحرک نمایی مطرح باشد .

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، ارزش در معرض ریسک ، ریسک متریک