نقش انسجام خانواده در تبیین حرمت خود فرزندان

دوران کودکی، دوران سرنوشت ساز و حساسی در زندگی است و مشکل است که شخصیت کودک را در خارج از موقعیتخانواده در نظر بگیریم. بنابراین با توجه به نقش حساس فضای تعاملی اعضای خانواده در حرمت خود فرزندان، پژوهشحاضر با هدف بررسی رابطه انسجام خانواده با حرمت خود فرزندان صورت گرفته است. روش این پژوهش توصیفی- مقطعیو از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم مشغول به تحصیل در دبستان های دولتیشهر ساری در سال تحصیلی 94-93 است، که تعداد 254 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه انسجام خانواده سامانی ( 1381 ) و پرسشنامه حرمت خود (پوپ و مک هیل، 1988) استفاده شد. یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که بین انسجام خانواده با ابعاد حرمت خود عمومی (r=0/38). حرمت خود تحصیلی (r=0/31). حرمت خود جسمی (r=0/28)، حرمت خود خانوادگی (r=0/43)، حرمت خود اجتماعی (r=0/28) و حرمت خود کلی (r=0/44) در سطح معناداری (p=0/001) همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که حدود 20 درصد از واریانس متغیر حرمت خود توسط متغیر انسجام خانواده قابل پیش بینی است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که انسجام خانواده به طور معناداری با حرمت خود فرزندان رابطه داشته و می تواند تا حدی آن را پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

انسجام خانواده ، حرمت خود ، فرزندان