نشانه ها و پیامدهای مدرنیت در نظام آموزش و پرورش ایران

انسان در فضای تمدن مدرن، از حاشیه به مرکز کشیده میشود؛ همچون محور هستی ، از عمل شونده به عمل کننده؛ و از مفعول به فاعل شناساننده بدل میگردد. هدف مقاله حاضر بررسی پیامدهای این تغییر نحوه نگرش به انسان و جهان، در تعلیم و تربیت بود. در این تحقیق با استفاده از روش تحلیل مفهومی و کاوشگری فلسفی انتقادی، ضمن بررسی نشانه های ظهور مدرنیت در نظام آموزش و پرورش ایران، دستاوردهای مثبت مدرنیته که حاصل عقلانیت، تخصص و انضباط در آموزش و پرورش می باشد مورد بررسی قرار گرفت و در کنار آن، و پیامدهای منفی آن در نگاه شیء وارانه به دانش آموز و ابژه انگاشتن انسان به طور مفهومی تحلیل شد. بر اساسمرور اسناد آموزش و پرورش کشور در آموزش و پرورش ایران نیز نشانه های مدرنیته شناسایی شدند. بر این اساس نتیجه گرفته شد که تحت شرایط مدرن، رویکرد کارخانهای به آموزش و پرورش مسلط می شود؛ ارزش معنا و فهم افت میکند؛ دانش آموز به دروس تدوین شده وابسته و نیازمند میشود؛ و بین معلم و دانش آموزان رابطه غالب- مغلوب ایجاد میگردد .

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، فلسفه ، مدرنیته