بررسی خداشناسی فطری از دیدگاه علامه طباطبایی

بحث فطرت از مسائل مهم و مؤثر در حیطه روح انسانی است. فطرت خلقت خاص و آفرینش ویژه است واصلی ترین سرمایه و برترین ره توشه ای است که خداوندگار انسان را از این نعمت بر خوردار نموده وهمواره به حفظ وحراست آن سفارش میکند در تبیین ادراکات فطری، گستره و آثار آن، دیدگاه های مختلفی ارائه شده است. در این پژهش به دیدگاه خاص علامه طباطبایی نسبت به خداشناسی فطری را مورد بررسی قرار داده و مشخص شد که فطرت زیربنای خداشناسی انسانی است وبحث خداشناسی با فطرت و سرشت انسان همراه است علامه فطرت را نوعی خاص از آفرینش می داند که در همه انسانها بطور یکسان و غیره قابل تغییر و تبدیل وجود دارد، که با آفرینش انسان عجین شده است و خداباوری و خداگرایی به صورت شهودی در فطرت و نهان آدمی وجود داشته و حضوری است.

کلیدواژه ها:

انسان ، فطرن ، آثار فطرت ، علامه طباطبایی ، خداشناسی