بررسی اثر تغییر سطح مقطع و استحکام عضلات کمر بر محدودة ایمن فعالیتهای بدنی

در این مطالعه با توجه به دادههای موجود در مورد امتداد، سطح مقطع و تنش مجاز هر یک از عضلات کمر، یک مدل تحلیلی به منظور بررسی ایمنی فعالیتهای بدنی توسعه یافته است . با استفاده از این مدل و با در نظر گرفتن شرط تعادل استاتیکی در مقطع L3-L4 ستون مهره، ماکزیمم گشتاورهای خارجی که بازای آنها تنش ایجاد شده در عضلات از حد مجاز کمتر است، در یک روش بهینهسازی محاسبه شده است . نقاط بدست آمده در فضای سهبعدی گشتاورها، مرز خارجی ناحیهای را مشخص میکنند که فضای ایمن قدرت نامیده شده است . در صورتیکه انتهای بردار گشتاور خارجی اعمالی به کمر حین یک فعالیت خاص، درون این ناحیه قرار داشته باشد، فعالیت مزبور ایمن تلقی میشود . علاوه بر این، نقاطی از فضای قدرت که فاصلة بیشتری با مرز خارجی داشته باشند خستگی کمتری را در پی خواهند داشت . برای بررسی اثر تغییر سطح مقطع یا تنش مجاز عضلات کمر بر شکل و گسترة فضای ایمن بدست آمده، پارامترهای ورودی عضلات مربوطه نسبت به مقادیر مبنا تغییر داده شدهاند . نتایج حاصله نشان میدهند که در اثر کاهش تنش مجاز همگی عضلات کمر، گسترة فضای قدرت کوچکتر میشود اما این کاهش در جهات مختلف یکسان نیست . نتایج این مطالعه میتواند در طراحی محیطهای شغلی و انتخاب تمرینات مناسب برای رشتههای مختلف ورزشی، مفید واقع شود .