رتبه بندی توسعه شهرستان های استان لرستان با استفاده از تاکسونومی عددی و تحلیل عاملی

عدم تعادل های منطقه ای ممکن است پیامدهای زیان باری داشته باشد. طبق اصل چهل و هشتم قانون اساسی ایران، دولت مکلف است تا: هرگونه تبعیض در استفاده مناطق ) استان ها و شهرستان ها( مختلف کشور از منابع طبیعی و سرمایه های ملی را حذف کند، زمینه رشد همه مناطق متناسب با استعدادها و با حفظ رقابت سازنده را فراهم سازد، فعالیت های اقتصادی در مناطق مختلف کشور رابه طور مناسب توزیع کند، از قابلیت ها و مزیت های نسبی در راستای نقش منطقه ای و بین المللی کشور به طور بهینه استفاده کند. در جهت تحقق این اصل و با توجه به این که کاهش تدریجی نابرابری منطقه ای یکی از سیاست های برنامه های عمرانی کشور می باشد،اولین گام موثر شناخت مناطق می باشد. به منظور سنجش و اندازه گیری میزان توسعه یافتگی و سطح برخورداری مناطق مختلف،روش های آماری متعددی طراحی شده اند که تاکسونومی عددی و تحلیل عاملی، از جمله این روش ها می باشد که در این تحقیق از آن ها برای رتبه بندی شهرستان های استان لرستان که یکی از استان های غربی ایران و دارای نرخ بالای بیکاری و از استان های پرجمعیت کشور می باشد، و همچنین منابع طبیعی مناسبی را در اختیار دارد استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که شهرستان های استان لرستان دارای سطح بالای توسعه یافتگی نمی باشند و می توان شهرستان ها را در دو سطح میان توسعه یافته پایین و توسعه نیافته و محروم سطح بندی کرد. با توجه به اینکه استان لرستان دارای دومین نرخ بیکاری کشور می باشد، و عدم تعادل های منطقه ای، دارای پیامدهای اقتصادی و اجتماعی زیان باری می باشد، ضروری است تا رفع عدم تعادل های منطقه ای دراین استان از جمله اولویت های برنامه ریزی منطقه ای کشور باشد

کلیدواژه ها:

عدم تعادل منطقه ای ، برنامه ریزی منطقه ای ، توسعه ، رتبه بندی ، تاکسونومی عددی ، تحلیل عاملی