بررسی رابطه ی بین هوش معنوی با سلامت روان در دانشجویان دانشگاه لرستان

زمینه: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ی بین هوش معنوی و خرده مقیاس های آن با سلامت روان دانشجویان دانشگاه لرستان در سالتحصیلی 93 انجام شد.روش: در این پژوهش از روش همبستگی استفاده شد، 150 آزمودنی به روش نمونه گیری در دسترس از بین دانشجویان دانشکده ی فنی و ادبیاتدانشگاه لرستان انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر، پرسش نامه ی سلامت روان گلدبرگ و پرسش نامه ی هوش معنویکینگ استفاده شد. و برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و سلامت روان رابطه ی معنی داری وجود دارد (p<0/01) و بین خرده مقیاس های معنای شخصی و آگاهی متعالی با سلامت روان رابطه ی معنی داری مشاهده شد (p<0/01). تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که خرده مقیاس های هوش معنوی به طور متفاوت واریانس مربوط به سلامت روان را به صورت معنی داری تبیین می کنند (p<0/01). نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد که افرادی که دارای هوش معنوی بالاتری هستند به دلیل یافتن معنای شخصی، حس تعالی ، یافتن معنا و هدف و نیز با توجه به حس امیدواری و اتکا به نیروهای معنوی در زندگی احساس پوچی و تنهایی و اضطراب کمتری دارند و در نتیجه از سلامت روان بالاتری برخوردار می باشند.

کلیدواژه ها:

آگاهی متعالی ، سلامت روان ، معنای شخصی ، هوش معنوی