مقایسه استرس شغلی و خود کار آمدی شغلی معلمان در نوبت های کاری

زمینه و هدف : هدف اصلی در این پژوهش مقایسه استرس شغلی و خود کار آمدی شغلی معلمان در نوبت های کاری صبح و عصر بود .روش پژوهش : روش این پژوهش، علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این پزوهش شامل کلیه معلمان مدارس دوره ابتدایی شهرستان –بهارستان در سال تحصیلی 94-93 بود. از جامعه فوق تعداد 242 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخابشدند و به ابزارهای خودکارآمدی شغلی (موران وولفولک ، 2002) و استرس شغلی (HSE) پاسخ دادند .یافته های پژوهش : نتایج پژوهش نشان دادکه میزان استرس شغلی در معلمان نوبت کاری صبح نسبت به نوبت کاری بعد از ظهر دارای میانگینکمتری می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد که میزان خودکارآمدی ارزیابی شده (فرم کوتاه و فرم بلند) در معلمان نوبتکاری صبح نسبت به نوبت کاری بعد از ظهر دارای میانگین بیشتری می باشد. با توجه به آزمون آماری صورت گرفتهمشاهده می شود که بین استرس شغلی و خودکارآمدی شغلی معلمان در نوبت های کاری (صبح و عصر) تفاوت معنا دار(در سطح 0/001) وجود دارد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، خود کار آمدی شغلی ، معلمان ، نوبت های کاری