بررسی رابطه بین سبک زندگی و دینداری با بهزیستی روان شناختی در دانشجویان دانشگاه پیام نور

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه دینداری و سبک زندگی با بهزیستی روان شناختی دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر ابرکوه می باشد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. در این پژوهش دینداری و سبک زندگی به عنوان متغیرهای پیش بین و بهزیستی روان شناختی به عنوان متغیر ملاک در نظر گرفته شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی دانشجویان پسر و دختر (1444 نفر) دانشگاه پیام نور شهر ابرکوه در سال تحصیلی 93-1392 بودند. با توجه به نوع پژوهش و تعداد متغیرهای مورد مطالعه، از این جامعه منطبق با جدول برآورد نمونه ی مورگان، تعداد 306 نفر (173 پسر و 133 دختر) به شیوه تصادفی انتخاب شدند. داده های پژوهش به کمک پرسشنامه دینداری خدایاری فرد و همکاران، پرسشنامه سبک زندگی (LSQ) و بهزیستی روان شناختی ریف (RSPWB) گردآوری شدند. داده های مطالعه در نرم افزار SPSS20 و با استفاده از آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین دینداری و سبک زندگی با بهزیستی روان شناختی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین دینداری و سبک زندگی نیز همبستگی مثبت معنادار مشاهده گردید. نتایج تحلیل رگرسیون با روش ورود (Enter) نشان می دهد مدل استفاده شده معنادار است و با ضریب تعیین 52 درصد قادر است که تأثیر متغیرهای وابسته را در متغیر ملاک تبیین کند. نتایج نشان می دهد دینداری و سبک زندگی در ارتقای بهزیستی روان شناختی تأثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روان شناختی ، دینداری ، سبک زندگی