تحلیل سیستمهای نوین، برای کاهش نیروی زلزله وارد بر سازها

در این مقاله سیستمهای موثر در کاهش نیروهای وارد بر سازه هنگام وقوع زلزله به همراه تحلیل فنی و اقتصادی ارائه شده است. سالها است که محققین تلاش می نمایند تا بوسیله سیستمهای خاص، نیروی زلزله وارد به ساختمان را کاهش دهند. در سالهای اخیر با استفاده از سیستمهای جدید تا حدودی این امر تحقق یافته است. با توجه به معادله دینامیکی یک سازه برای کاهش اثرات زلزله باید نیروی زلزله کاهش یابد. در این میان می توان با افزایش میرائی یا سختی ساختمان به راحتی اثر زلزله را کاهش داد بهترین راه کاهش اثرات زلزله، افزایش میرائی سازه به حد بحرانی برسد، کمترین نیروی ممکن هنگام زلزله به سازه اعمال خواهد شد.یکی از بهترین راههای ممکن برای رسیدن به میرائی بحرانی استفاده از جداکننده ها می باشد. جدا کننده ها از چهار قسمت ،هسته مرکزی، صفحه های فولادی، لایه پلاستیکی و صفحه های پوششی تحتانی و فوقانی تشکیل شده اند. یکی دیگر از راهههای کاهش نیروی زلزله استفاده از اتصالات میراکننده می باشد. این اتصالات مانند فنر نیروی زلزله وارد شه را به جابجایی تبدیل می نمایند. یکی دیگر از راههای کاهش نیروی زللزه استفاده از جرمهای کنترل کننده می باشد اصول کار این سیستم شبیه کنترل تعادل در انسان است. مزیت این سیستم استفاده از آن در ساختمانهای قدیمی ودر عملیات مقاوم سازی می باشد. برای یک مطالعه موردی در این مقاله از نتایج تحلیل یک ساختمان 5 طبقه با برش پایه در حدود 12 تن و بار محوری 87 تن استفاده شده است. نتایج نشان می دهند، در صورت استفاده از جداکننده ها، به میزان قابل توجهی در هزینه تمام شده پروژه ها صرفه جویی می گردد. بنابراین استفاده از این سیستمها برای بازسازی مناطق آسیب دیده در برابر زلزله مانند شهر بم و برای ساخت سازه های جدید در کشورمان، توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

جداکننده ها ، میرائی بحرانی ، جرمهای کنترل کننده