بررسی و مقایسه میزان تراوش پذیری غشاهای آلیاژی PAN/PSF و PSF/PEG6000

امروزه فناوری غشایی به صورت مکرر برای جداسازی مخلوط گازها در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی استفاده میشود. فرآیند جداسازی گازها توسط غشا بدون تغییر فاز اتفاق میافتد، به همین دلیل باعث کاهش هزینهها میشود. در مقایسه با سایر روشهایمرسوم جداسازی، غشاها دارای فرآیند سادهتری بوده و همچنین هزینه تعمیر و نگهداری کمتری دارند. سادگی فرآیند و هزینهی پایین از جمله عوامل علاقهی زیاد صنایع مختلف به فرآیند غشایی برای جداسازی گاز میباشد در این پژوهش، به بررسی و مقایسه تراوشپذیری گازهای CH4 و 4 O2 ،COتوسط غشاهای خالص پلیسولفون PSF پلیآکریلونیتریل PAN و همچنین غشاهای آلیاژی PAN/PSF و PSF/PEG6000 پرداخته شد. لازم به ذکر است که در غشای آلیاژی PSF/PEG6000 از پلیاتیلنگلایکول با وزن مولکولی 6000 استفاده شد. غشاهای خالص و آلیاژی توسط روش جدایش فازی گرمایی در دمای 60درجه سانتیگراد تهیه شدند. نفوذ پذیری گازهای CH و 4 O2 ،CO غشاهای ساخته شده در دمای 30درجه سانتیگراد وفشار10 بار اندازه گیری شد

کلیدواژه های بررسی و مقایسه میزان تراوش پذیری غشاهای آلیاژی PAN/PSF و PSF/PEG6000:

پلیسولفون ، پلیآکریلونیتریل ، پلیاتیلنگلایکول ، جداسازی گاز ، غشا