سنگ شناسی و جایگاه زمین ساختی سنگ های آذرین ترشیری در منطقه سهند (جنوب تبریز)

سنگ های آذرین ترشیری در جنوب تبریز درون نهشته های رسوبی الیگو-میوسن برونزد دارند. این توده ها براساس بررسی های سنگ نگاری و نتایج تجزیه ی شیمیایی عبارتند از ریولیت، داسیت، تراکی داسیت ، تراکی آندزیت وآندزیت. بافت غالب آن ها پورفیری با زمینه ریزدانه است. فنوکریست های آن از پلاژیوکلاز، هورنبلند و بیوتیت تشکیل شده اند. پلاژیوکلازها دارای منطقه بندی-اند. پیروکسن، کوارتز و کانی های کدر نیز در زمینه مشاهده می شود. در اغلب نمونه ها، هورنبلند دارای حاشیه سوخته است. سرشت ماگمایی این سنگ ها از نوع آهکی-قلیایی به حاشیه فعال قاره ای وابسته اند. این سنگ ها از عناصر نادر خاکی سبک و عناصر لیتوفیل بزرگ یون غنی شدگی و از عناصر نادر خاکی سنگین تهی شدگی نشان می دهند. بی هنجاری منفی نیوبیوم و غنی شدگی از عناصر لیتوفیل بزرگ یون دلیلی بر خاستگاه ماگمای به وجود آورنده ی این سنگ ها از ذوب بخشی با درجه ی پائین یک گوشته ی غنی شده در بالای یک زون فرورانش یا ورقه اقیانوسی فرورونده است که طی صعود دستخوش آلایش پوسته ای شده است

کلیدواژه ها:

تبریز ، ترشیری ، آلایش پوسته ای ، ژئوشیمی ، آهکی- قلیایی