تأثیر مدیریت زمان بر تنظیم هیجانی در طی امتحان و سازگاری آموزشی تحصیلی دانش آموزان پیش دانشگاهی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نحوه تاثیر مدیریت زمان بر تنظیم هیجانی در طی امتحان و سازگاری آموزشی دانش آموزان مقطع متوسطه انجام میشود. جامعه آماری این پژوهش عبارتند از دانش آموزان دختر دولتی منطقه 1 تهران که در سال تحصیلی 94-93 در این استان مشغول به تحصیل بودند. تعداد کل این دانش آموزان با توجه به آمار گرفته شده از آموزش و پرورش منطقه 1 شهر تهران 311 نفر بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان شامل 122 نفر از دانش آموزان پیش دانشگاهی منطقه 1 دولتی به دست آمد. روش نمونه گیری در این پژوهش ابتدا از نوع خوشه ای چند مرحله و سپس هدفمند بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها آزمودنی ها به صورت هدفمند به دو گروه با مدیریت زمان بالا و مدیریت زمان پایین تقسیم بندی شدند که در اینجا حجم نمونه مورد بررسی به 02 نفر کاهش یافت. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مدیریت زمان، پرسشنامه سازگاری تحصیلی)دانش آموزان دبیرستانی سینگ و سینها AISS و پرسشنامه تنظیم هیجاندر طی امتحان استفاده شد. یافتههای به دست آمده نشان میدهد که در همه مولفههای تنظیم هیجان یعنی: ملامت خویش و کاهش تنش ، کارآمدی در بررسی مشکل ، ارزیابی مجدد اهمیت آزمون ، همخوانی هدف ، عاملیت ، تفکر آرزومندانه و فرایندهای تکلیف محور اجتناب از مباحثه تفاوت معناداری بین گروهها، وجود دارد. تنظیم هیجان دانشآموزانی که دارای مدیریت زمان بالا هستند، نسبت به دانشآموزانی که مدیریت زمان پایین دارند، بیشتر است. بنابراین میتوان ادعا کرد که مدیریت زمانی بر تنظیم هیجانی دانش آموزان دختر موثر است. نتایج همچنین نشان داد میانگین سازگاری آموزشی دانش آموزانی که دارای مدیریت زمانی بالا ، هستند، به طور معنی داری بیشتر از دانش آموزان دارای مدیریت زمانی پایین است، با توجه به این نکته که نمره بالا در این مقیاس نشان دهندهی سازگاری آموزشی بالاست، بنابراین میتوان گفت مدیریت زمان بالا در سازگاری آموزشی موثر است.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، تنظیم هیجانی در طی امتحان ، سازگاری آموزشی تحصیلی