پیشبینی انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشآموزان براساس هوش معنوی و هوش هیجانی

هدف اصلی مطالعه حاضر شناسایی رابطه مولفه های هوش هیجانی و هوش معنوی با انگیزه پیشرفت دانش آموزان میباشد. روش پژوهش، همبستگی از نوع پیش بین بوده است. جامعهی آماری، شامل تمامی دانشآموزان دختر مقطع متوسطه شهر فریدونکنار در سال تحصیلی 39 1932 به تعداد 1931 نفر بودند که از میان آنها 979 نفر با استفاده از - روش نمونهگیری تصادفی طبقهای و بر اساس جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از سه نوع پرسشنامه استاندارد شده هوش هیجانی برادبری – گریوز 1311 ، پرسشنامه هوش معنوی کنگ 1331 و پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس 1371 استفاده شده است. سپس دادههای بدست آمده با استفاده از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و تحلیل رگرسیون چند متغیری همزمان تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین مولفه های هوش هیجانی و هوش معنوی به جز مولفه تفکر وجودی نقادانه با انگیزه پیشرفت رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد مولفه های هوش معنوی 0/230 صدم و مولفه های هوش هیجانی 0/33 صدم انگیزه پیشرفت دانش آموزان را تبیین میکنند. بر اساس یافتههای این پژوهش می توان گفت هوش هیجانی بیشتر از هوش معنوی می تواند پیش بینی کننده مناسبی برای انگیزه پیشرفت دانش آموزان باشد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، هوش معنوی ، انگیزه پیشرفت ، دانش آموزان