تعیین ارتباط مشخصات ساختاری سطح مقطع غشای الیاف توخالی پلی سولفون با تراوایی هیدرولیکی به کمک الگوریتم نوین پردازش تصویری

در این تحقیق غشای الیاف توخالی با ترکیب پلی سولفون پلی وینیل پیرولیدون در حلال ان متیل پیرولیدون با نسبت وزنی 7:15 : 78 با استفاده از روش خشک تر ریسی تولید شد. در این تحقیق الگوریتم جدیدی جهت مطالعه خصوصیات ساختاری سطح مقطع الیاف تدوین شد.خصوصیات ساختاری سطح مقطع غشای الیاف توخالی با استفاده از دو نوع عملیات تکمیل متفاوت شامل تکمیل هیپوکلریت و تکمیل آب داغ تغییر یافت. مطالعه ساختاری نمونه های غشای الیاف توخالی با استفاده از برنامه پردازش تصویر تدوین شده انجام شد. ارزیابی نتایج ساختاری و تراوایی غشاهای الیاف توخالی که تحت عملیات تکمیل هیپوکلریت قرار گرفته اند نشان داد که این تکمیل به بدلیل حذف پلی ونیل پیرولیدون از ساختار غشاهای الیاف توخالی تخلخل، اندازه منافذ و تراوایی هیدرولیکی غشاهای الیاف توخالی را بطور محسوس افزایش داده است. عملیات تکمیل آب C◦ 95 نیز باعث افزایش اندازه منافذ موجود و تراوایی هیدرولیکی غشای الیاف توخالی شد اما این افزایش در مقایسه با تکمیل هیپوکلریت کمتر می باشد

کلیدواژه ها:

غشای الیاف توخالی ، پلی سولفون ، پلی ونیل پیرولیدون ، تکمیل هیپوکلریت ، تکمیل آب داغ ، تراوایی هیدرولیکی