جایگاه حکومت های محلی در استراتژی سازمان ها ی بین الملل

تحولات تکنولوژیک و وقوع انقلابات بزرگ در حوزه ارتباطات وانفورماتیک به صورت کلان جامعه بشری را دچار تحول نموده است. این تکنولوژی هنوز علیرغم ارزش های زیادی که به ما به ارمغان آورده نتوانسته بر پیچیدگی های روابط مردم ، دولت ها و زمامدارانشان چیره شود.از نشانه های جدید پیچیده شدن امور طرح حکومت های الکترونیکی دموکراسی الکترونیکی است. درحال حاضر الگوی جدیدی برای مشارکت و مشروعیت نظام ها بر روی الگو های قبلی ایجاد شده اند.این الگو باعث شده اولا ا: برای مردم فرصت های جدیدی برای وارد به جریان تصمیم گیری در سیاست شده اند فراهم شده است .ثانیا: بحث مشروعیت نظام ها در این قالب معنی جدید یافته است. یکی از بحث های اساسی که در این اواخر مطرح گردیده است ، کارآمدی دولت ها در اداره امور بود و سوالی که مطرح است این است که آیا پیشرفت های تکنولوژیکی توانسته است دولت ها را قادر به تامین نیازها و عرضه موفق خدمات اقتصادی و اجتماعی سازد؟ گزارش هابیتاتHABITAT ضمن اشاره به افزایش شهرنشینی در جهان از اندکی موفقیت حکومت ها در بهبود شرایط سکونت و زیست شهری حکایت دارد. افزایش مشکلاتی چون کاهش کیفیت محیط زیست ، مصرف گرایی و نابرابری های اجتماعی و افزایش فاصله طبقاتی و به ویژه تبعیض در دسترسی به خدمات ، ضرورت تحول در عملکرد حکومتها را نمایان می سازد.امروزه بحثGood urban government مبتنی بر مشارکت حکومت شهری ، بخش خصوصی و جامعه مدنی برای اداره امور شهری تحولی در عرصه مدیرت شهری است. ایجاد مکانیزمی برای افزایش امکان دسترسی به خدمات از طریق توانمند سازی حکومت های محلی دارای جایگاه بسیار مهمی در استراتژی های نهادهای بین المللی است. با شکست و ناکامی گسترده الگو ها و پرادایم های کلاسیک نظیر ، پارادایم توسعه ، وابستگی و نظام جهانی،شاید به جرات گفت که توانمند سازی حکومت های محلی و الگوی توسعه از طریق نهادهای مدنی و حکومت محلی، پارادایم جدید برای توسعه کشورهای عقب مانده باشد. تمرکززدایی از قدرت ،شیوه ای دمکراتیک مشارکت مردم در امور حکومت و ایجاد اعتماد برای مشارکت فعال مردم در اموراست. هیچ سیستمی نمی تواند به طور کلی از لحاظ سیاسی و اداره امور عمومی توسعه یافته تلقی شود مگر آنکه توزیع قدرت درمیان اعضای جامعه ملی به طور بنیادین تضمین شده باشد.مشارکت مردم در اداره امور خود و شرکت در تصمیم گیری عمومی به وسیله موسسات سیاسی یا احزاب صورت می پذیرد و این کارآمدی نظام سیاسی را بالا می برد. اهمیت اساسی حکومت های محلی از بابت توسعه متوازن است. حکومت های محلی جایگاه مناسبی را در استراتژی نهادها و سازمان های بین المللی به خود اختصاص داده اند.تمرکز زدایی و حکومت های محلی ، ابزار بسیار مناسبی برای توسعه دموکراسی و توسعه تلقی می گردند.مکانیزم اجرایی و عملی برای اینکار از طریق ایجاد شبکه های امنیت اجتماعی و صندوق های توسعه محلی بوده است. تمرکز گرایی و تمرکز زدایی در سالهای اخیر و به ویژه در کشورهای اروپای ، فشار زیادی برای تمرکز زدایی وجود داشته است. با این حال سنت طولانی از تمرکز گرایی به قوت خود باقی است و لذا کشورها به متمرکز و غیر متمرکز تقسیم گردیده اند.

کلیدواژه ها:

حکومت های محلی ، شوراهای محلی ، استراتژی سازمان ها ی بین الملل ، عدم تمرکز