طبقه بندی و تحلیل درجه توسعه یافتگی مناطق روستایی استان خوزستان براساس شاخصهای توسعه با استفاده از مدل SAW

هدف از انجام این پژوهش بررسی درجه توسعه یافتگی مناطق روستایی استان خوزستان میباشد. جامعه آماری آن را کلیه نقاط روستایی استان خوزستان تشکیل میدهد. روش گرد آوری اطلاعات مطالعات کتابخانهای بر اساس سرشماریعمومی نفوس و مسکن سال 1390 استخراج شده است. روش کار در این پژوهش توصیفی، تحلیلی است . شاخص های مورد استفاده در سه بخش رفاهی زیر بنایی، بهداشتی درمانی و فرهنگی مذهبی در نظر گرفته شده و به روش - - - SAW مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج بدست آمده حاکی از این است که برای شاخص بهداشتی و درمانی، مناطق روستایی شهرستانهای آبادان، گتوند و خرمشهر توسعه یافته می باشد . همچنین از نظر شاخص رفاهی زیر بنایی، مناطق روستایی شهرستانهای خرمشهر، آبادان، بندر ماهشهر، رامهرمز توسعه یافته و سرانجام از نظر شاخص فرهنگی و مذهبی، مناطق روستایی شهرستانهای گتوند، اهواز و باغملک توسعه یافته تلقی میشوند

کلیدواژه ها:

توسعه یافتگی ، برنامه ریزی منطقهای ، شاخصهای توسعه ، استان خوزستان ، مدل SAW