استفاده از روش فراکاوشی برنامه ریزی ژنتیک در تخمین سایش در سطح براده ابزار در فرآیند ماشینکاری بوسیله شعاع براده

یکی از پارامترهای مهم جهت ارزیابی میزان کارآیی فرآیند ماشینکاری شکل براده می باشد. باتوجه به تأثیر میزان سایش در شکل و مشخصات هندسی براده تشکیل شده، امکان تخمین پارامترهایی مانند میزان سایش ابزار با درنظر گرفتن شکل براده وجود دارد. طبق تحقیقات انجام شده، پارامترهای سرعت برشی و زمان فرآیند ماشینکاری دو عامل مهم در سایش ابزار می باشند و درنتیجه این دو پارامتر در تعیین شعاع براده در مقاطع مختلف زمانی نیز تأثیرگذار خواهند بود. در سالهای اخیر با پیشرفت علوم مختلف، روشهای متعدد فراکاوشی، در کنار مدلهای رگرسیونی و تحلیلی برای تخمین میزان سایش در فرآیند ماشینکاری ارائه شده است. در این تحقیق، کارآیی مدل فراکاوشی برنامه ریزی ژنتیک در تخمین تغییرات مقادیر سایش با درنظر گرفتن شعاع براده مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بررسی نشان داد که برنامه ریزی ژنتیک علاوه بر دقت قابل قبول در تخمین نتایج خروجی، توانایی استخراج معادله پارامتریک را نیز دارا می باشد که این خصوصیت مدل برنامه ریزی ژنتیک را نسبت به مدلهای هوشمند دیگر در اولویت قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ژنتیک ، ماشینکاری ، سایش ابزار ، شعاع براده