تربیت معنوی وتغییر برنامه درسی

معنویت به همان سرعتی که درطول چندقرن اخیر ازاذهان روشنفکران واندیشمندان غربی رخت بربسته ، به همان سرعت نیز درحال بازگشت است. ضرورت گرایش به معنویت به عنوان گرایشی نودرعرصه های فرهنگی و تربیتی تمام کشورها بیش ازعرصه های دیگر به چشم می خورد. به بیان دیگر ، پیوند دادن نیاز معنوی آموزش و پرورشی باسایر تحولات، اهمیت بسزایی دارد( میلر، ترجمه قورچیان ، 1380).اکثربرنامه های درسی دردوره اخیر نیزبدون توجه به ابعادمختلف انسان درصدد تربیت انسان تک بعدی وصرفا مادی بوده اندو برنامه های درسی باوجود پیشرفت های زیادی در توجه به انسان، ازیک بعد مهم غفلت ورزیده اند وآن بعد مغفول معنویت است (موسوی، 1388). دراین راستا یکی از مهم ترین چالش های نظام تعلیم وتربیت دربسیاری ازممالک جهان عبارت است ازتغییر وبهسازی مداوم برنامه های درسی به گونه ای که بتواند همه ابعاد وجوددرافراد را تربیت کند . دراین مقاله ضمن تبیین خاستگاه ومبانی برنامه های درسی معنوی، ویژگی ها،اصول ودلالت های آن برای تغییر دربرنامه درسی واکاوی می گردد

کلیدواژه ها:

معنویت ، برنامه درسی ، تغییر