سیر تحولات تاریخی ارزشیابی برنامه درسی در نظام برنامه ریزی درسی ایران

جستجودرتاریخ تحولات پدیده ای مختلف حیات بشر، این امکان رافراهم می کند تاازتلاش گسترده پیشینیان اطلاع حاصل شود. بازنگری تجربه ها گذشته علاوه براینکه زمینه رابرای پیشگیری تکراروخطاهای قبلی فراهم کند، درعین حال امکان خلاقیت راافزون می سازد( برک، 1990:55) .استفاده ازواژه ارزشیابی درآموزش وپرورش وحتی عامه مدرم چنان گسترده است که گویی معنای آن برای همگان بدیهی است، حال آنکه پس از حدودیک صدسال بحث های تخصصی هنوزتعریف مشخصی ازارزشیابی رواج نیافته است (شوبرت ، 1984: 27) وباید برای کسب آگاهی درباره آن بایستی به نام صاحب نظران متوسل شد. به عبارتی بایدازارزشیابی ((درنگاه فلان، چیست و چه معنای دارد)). سخن به میان آورد( ابیلی ، 1374: 345)درسایقه آموزش وپرورش ایران مبحث ارزشیابی باارزشیابی پیشرفت تحصیلی ظهوریافته است .نخستین نشانه مربوط به ارزشیابی درقانون اساسی معارف ( 1290) دیده می شودکه بیان می دارد: ((هرکس در هرجا تحصیل کرده باشد تادرمقام امتحان رسمی برنیامده است ، درمدارس دولتی پذیرفته نخواهدشد. این موضوع درنظامنامه مدارس ابتدایی و متوسطه ( مصوب 1307) به طوردقیق مطرح و طی هشتادسال گذشته بااعمال اصطلاحاتی مبنای قانون ارزشیابی پیشرفت تحصیلی مدارس ایران رافراهم کرده است( سلطان زاده ، 1364: 56).

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، برنامه درسی ، تحولات تاریخی ، آموزش وپرورش