ضرورت تغییردر رویکرد ساخت تربیت هنری وزیبایی شناسی برنامه درسی در اسناد تحول بنیادین آموزش وپرورش

در پارادایم جدید تعلیم وتربیت حفظ استانداردهای بالای آموزشی در گرو قرار دادن هنروزیبای شناسی به عنوان هسته اصلی برنامه درسی یا اصلاح نظام آموزشی (نقل در مهرمحمدی 1383) پژوهشگرانی در تحقیقات خود به ابعاد مختلف این مسئله پرداخته اند (آرانس 1384 مهر محمدی 1384 وامینی 1380).در مورد اهداف تربیت هنری وزیبایی شناختی در برنامه درسی در یک تقسیم بندی کلی دو دسته ماهیت گرایی و کاربردگرایی وجود دارد دیدگاه ماهیت گرایی به رویکرد موضوع محور نزدیک است که هنر را به دلیل ظرفیت ها وقابلیت های ذاتی خود مورد توجه قرار می دهد (مهر محمدی وامینی 1380) اما دیدگاه کاربردگرایی به تاثیر وکمک هنر برای تحقق سایر اهداف نظام آموزشی می پردازد ( نقل در مهر محمدی وامینی 1380) وبحث رویکرد فرا برنامه درسی دراین دیدگاه قابل پیگیری است .دراین پژوهش ضمن بررسی انتقادی ساحت تربیت هنری وزیبایی شناختی برنامه درسی در اسناد تحول بنیادین آموزش وپرورش ونیز بررسی آراء فیلسوفان اسلامی خصوصا ملاصدرا را در مورد هدف این ساخت به رویکرد برگزیده وحدت گرای تشکیکی برای این ساخت بنا بر دیدگاه اسلامی رسیده وبا توجه به اینکه رویکرد دریافت احساس ومعنا به عنوان فرا برنامه درسی می تواند ناظر به رویکرد وحدت گرایی تشکیکی باشد به تبیین ضرورت تغییر در رویکرد این ساحت به رویکرد دریافت احساس ومعنا به منزله ی رویکرد اصلی ورویکرد موضوع محور به منزله رویکرد مکل پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

رویکرد تربیت هنری وزیباشناسی ، برنامه درسی ، اسناد تحول بنیادین آموزش وپرورش