رابطه ی اختلال شخصیت خود شیفته و ناهماهنگی شناختی با آمادگی برای اعتیاد در دانشجویان

هدف: اعتیاد به مواد مخدر و مصرف دخانیات یکی از مهمترین مشکلات جامعه ی جهانی است که علاوه بر هدر دادن سرمایه های هنگفت انسانی و اقتصادی در هر شکل و ظاهری مخرب و کشنده است.این مطالعه به منظور بررسی رابطه ی بین اختلال شخصیت خودشیفته و ناهماهنگی شناختی با آمادگی به اعتیاد در بین دانشجویان دانشگاه های شهر محمود آباد به انجام رسید. روش: نمونه ی این پژوهش شامل 350 نفر (180 پسر و 170 دختر) بود که با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی از بین دانشجویان دانشگاه های شهر محمودآباد، انتخاب شدند. شرکت کنندگان با استفاده از پرسشنامه های شخصیت خودشیفته (NPI-40)، برانگیختگی شناختی و آمادگی به اعتیاد زرگر مورد ارزیابی قرار گرفتند و داده های به دست آمده به روش مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزارAmos تحلیل شد. یافته ها: نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که شخصیت خودشیفته دارای رابطه ی مثبت معنادار با آمادگی اعتیاد است. برانگیختگی نیز اثرمثبتی بر آمادگی اعتیاد دارد، اما کاهش ناهماهنگی شناختی دارای رابطه ی منفی معنادار با آمادگی اعتیاد است. بررسی روابط غیرمستقیم نشان داد که شخصیت خودشیفته از طریق برانگیختگی و کاهش ناهماهنگی شناختی بر آمادگی اعتیاد اثر دارد. بحث و نتیجه گیری: ویژگی های شخصیتی و نیز برخی اختلالات شخصیت می تواند در گرایش به اعتیاد در انسان ها مؤثر باشد. برای پیشگیری از اعتیاد افراد بخصوص دانشجویان کهمورد نظر ما بود، می توان زمینه های شناخت از خود به لحاظ ویژگی های شخصیتی شناختی را تقویت کرد.

کلیدواژه ها:

شخصیت خودشیفته ، ناهماهنگی شناختی ، برانگیختگی شناختی و آمادگی به اعتیاد