بررسی رابطه چندگانه بین حمایت اجتماعی، تاب آوری و تعهد خانوادگی با تجربه استرس های والدینی در مادران دانش آموزان عقب مانده ذهنی در شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی روابط چندگانه بین حمایت اجتماعی، تاب آوری و تعهد خانوادگی با تجربه استرس های والدینی در مادران دانش آموزان عقب مانده ذهنی در شهر اصفهان بود. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. نمونه این پژوهش 230 نفر از مادران کودکان عقب مانده ذهنی شهر اصفهان بودند که به شکل تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش عبارت بودند از فرم کوتاه استرس والدینی (آبیدین، 1995)، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی (زیمت و همکاران، 1988)، مقیاس تاب آوری کانر دیویدسون (2003) و مقیاس تعهد از پرسشنامه مثلث عشق استرنبرگ (1986). پس از جمع آوری پرسشنامه ها، تجزیه و تحلیل داده ها به روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام با به کارگیری نرم افزار آماری SPSS-20 انجام شد. نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی، تاب آوری، همه ابعاد آنها و تعهد با استرس والدینی رابطه معنادار دارند (P<0/01)، به جز تحمل عواطف منفی و روابط ایمن که رابطه آنها غیرمعنادار است. با ورود کلیه ی متغیرها به تحلیل رگرسیون گام به گام (ابعاد حمایت اجتماعی، تاب آوری و تعهد) حمایت اجتماعی و خرده مقیاس های حمایت دوستان و افراد مهم، تاب آوری و خرده مقیاس های معنویت و روابط ایمن و همچنین تعهد توانستند استرس های والدینی را پیش بینی کنند. در کل می توان نتیجه گرفت برای کاهش استرس والدینی، آموزش هایی در جهت افزایش حمایت اجتماعی، تاب آوری و تعهد مادران دارای کودک عقب مانده، به مادران و اطرافیان آنان ارائه نمود.

کلیدواژه ها:

استرس های والدینی ، تاب آوری ، تعهد خانوادگی ، حمایت اجتماعی