مقایسه ی انگیزشی درونی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان زن و مرد کارشناسی ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف از این پژوهش مقایسهی دانشجویان زن و مرد مشغول به تحصیل در سطح کارشناسی ارشد در دانشگاه شهید چمران اهواز از لحاظ سطح انگیزش درونی و میزان پیشرفت تحصیلی آن ها می باشد. جامعهی آماری این مطالعه را تمام دانشجویان کارشناسی ارشد مشغول به تحصیل بودند، تشکیل داده است. ازاین جامعهی آماری نمونه ای به - دانشگاه شهید چمران که در سال تحصیلی 93-1392 تعداد 179 نفر( 79 نفر مرد و 100 نفر زن) به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد. برای سنجش متغیر های مورد مطالعه از پرسش نامهی انگیزش درونی لپر و همکاران( 2005 ) و معدل ترم گذشتهی آن ها استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که یبن زنان و مردان از لحاظ انگیزش درونی تفاوت معناداری وجود ندارد، اما پیشرفت تحصیلی زنان بیشتر از مردان بوده است . همچنین بین دانشجویان متاهل و دانشجویان مجرد از لحاظ سطح انگیزش درونی تفاوت معنی داری یافت شد و سطح انگیزش درونی دانشجویان متاهل از دانشجویان مجرد بیشتر بوده است. بین دانشجویان مجرد و دانشجویان متاهل از لحاظ پیشرفت تحصیلی تفاوت معنی داری یافت نشد. در نهایت بین دانشجویان شاغل و دانشجویان فاقد شغل از لحاظ سطح انگیزش درونی و میزان پیشرفت تحصیلی تفاوت معنی داری یافت شد. سطح انگیزش درونی دانشجویان ا شغل بیشتر از دانشجویان فاقد شغل بوده اما میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان فاقد شغل بیشتر از دانشجویان شاغل است

کلیدواژه ها:

انگیزش درونی ، پیشرفت تحصیلی ، جنسیت ، اشتغال ، وضعیت تاهل