بررسی رابطه عبادت و سلامت روان مطالعه موردی آموزشکده سما واحد دزفول

عبادت یکی از عواملی است که بر روی سلامت روانی تأثیر می گذارد. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بین عبادت و سلامت روان دانشجویان آموزشکده سما دزفول و با روش توصیفی از نوع همبستگی انجام گرفته است. این پژوهش برروی نمونه 656 نفری 116 پسر و 26 دختر باروش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از یک جامعه آماری 6566 نفری 1166 پسر و 266 دختردانشجویان آموزشکده سما در دزفول و ایران انجام شد. برای گردآوری داده هااز دو پرسشنامه عبادت و سلامت عمومی گلدبرگGHQ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی آزمون ضریب همبستگی پیرسون و به کمک نرم افزار SPSS انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین میزان عبادت و سلامت روان دانشجویان ارتباط معناداری p< 0/05 وجوددارد به گونه ای که با افزایش میزان عبادت سلامت روانی دانشجویان نیز افزایش می یابد. همچنین میان چهار خرده مقیاس سلامت عمومی یعنی اختلالات جسمانی، عملکرد اجتماعی، اضطراب و افسردگی دانشجویان همبستگی منفی و معناداری p<0/05 مشاهده شده است. به این معنی که هرچه میزان عبادت در دانشجویان افزایش یابد نشانه های اختلالات جسمانی، عملکرد اجتماعی، اضطراب و افسردگی در آنان کاهش می یابد. باتوجه به تأثیر مثبت عبادت در سلامت روان استفاده از این ظرفیت ها در برنامه ریزی اقدام های بهداشت روانی به خصوص در مورد جوانان توصیه می شود

کلیدواژه ها:

عبادت ، سلامت روان ، علائم جسمانی ، عملکرد اجتماعی ، اضطراب و افسردگی