مدل سیاست کاربری زمین با هدف مدیریت تقاضای حمل و نقل شهراهواز

امروزه گسترش پدیده شهرنشینی باعث پیچیده شدن مسائل شهری شده و مساله حمل و نقل شهری را به یکی از دغدغههای اصلی برنامهریزان شهری تبدیل نموده است .توسعه شهرها از یک طرف وتغییر سبک زندگی ساکنان آنها از طرف دیگر باعث گردیده است که حمل و نقل شهری به یکی از دغدغههای مهم ساکنان و همچنین مدیران و برنامهریزان شهری تبدیل گردد، چرا که با توسعه شهرها و تبدیل آنها به کلانشهرها، بر بارگذاری جمعیت و فعالیت در آنها افزوده میگردد و حمل و نقل درون شهری شکلی پیچیده به خود میگیرد.در این مقاله سیاست کاربری زمین (چند هسته ای بودن شهر) با هدف کاهش تراکم در مرکز شهر و کوتاه کردن طول سفرها برای شهر اهواز به کار گرفته شده است .بدین منظور مناطقی از شهر برای ایجاد مرکز تجاری و اداری انتخاب شده تا سفرهای غیر ضروری که به مناطق مرکزی انجام می شوند کاهش یافته و درمراکز جدید توزیع شوند .سپس مدل های چهارگانه حمل و نقل شهری برای سناریوی جدید ساخته شده و ارزیابی اقتصادی بین سناریوی پیشنهادی و سناریوی عدم انجام کار در سال افق طرح ( 1405 ) صورت گرفته است

کلیدواژه ها:

حمل و نقل شهری ، سیاست کاربری زمین ، مدیریت تقاضا