جایابی بهینه خازن در شبکه توزیع دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران با روش مبتنی بر منطق فازی

در این مقاله، از یک روش فازی برای جایابی بهینه خازن در بخشی از شبکه توزیع واقعی دانشگاه آزاد واحد علوم وتحقیقات تهران استفاده شده است. در این روش، یک تابع عضویت برای محدود کردن پروفیل ولتاژ و تابع عضویتدیگری برای تلفات توان اکتیو و تلفات توان کلی مقطعی فیدر مورد استفاده قرار گرفته است. تابع عضویت تلفاتبه طور غیر مستقیم توانایی حرارتی هر بخش از فیدر را در روند بهینه سازی نشان میدهد. هدف دستیابی بهپروفیل ولتاژی در محدوده تعریف شده است. با استفاده روش مبتنی بر منطق فازی توابع عضویت جدید کهبرتری آن ها نسبت به توابع عضویت پیشین مورد استفاده قرار گرفته است مشخص شده است. این مقاله، تأثیراین روش بر بهبود پروفیل ولتاژ و کوتاه تر شدن محاسبات برای بهینه سازی سایز و محل خازن، همچنین کاهشهزینه کلی و جاری نسبت به روشهای بهینه سازی معمول را نشان میدهد. در این مقاله برای بدست آوردننتایج از دو برنامه MATLAB و ETAP برای شبیه سازی سیستم توزیع دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقاتتهران استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

بهینه ، تابع عضویت ، جایابی ، خازن گذاری ، روش فازی ، سایزینگ ، شبکه توزیع شعاعی